Na konferenciji „Usmena istorija Banjaluke“ je predstavljena digitalna platforma koja se bavi prikupljanjem usmenih svjedočanstava građana Banjaluke u periodu od polovine osamdesetih godina do danas.
Izvor: Saopštenje
“Društvena istorija Banjaluke” priča, gleda, sluša i dokumentuje svjedočenja svih građana grada Banjaluke u periodu od polovine osamdesetih godina prošlog vijeka do danas. Digitalna platforma služi kao arhiv – ali i alat svim građanima koji žele da učestvuju u izgradnji zajedničke društvene istorije Banja Luke”, izjavila je Dražana Lepir u ime organizatora konferencije i glavnog realizatora platforme – Udruženje građana Oštra Nula.
Fotografski, audio, video, kao i tekstualni mediji koje posjeduje većina građana, samo su neki od resursa sa kojim možete doprinijeti u izgradnji ove platforme.
“Svjedočanstva pojedinaca su dragocjen istorijski izvor koji nam pruža važne informacije o socijalnim okolnostima, te pojedinostima iz svakodnevnog života, koje nam drugi istorijski izvori teško ili nikako ne mogu ponuditi. Imati pristup svjedočanstvima pojedinaca je privilegija. Pojedinci se, kao i cijelo društvo, smatraju povijesnim entitetom. Naravno, sva ta svjedočanstva su istorijski izvori koji se trebaju analizirati, a ne uzimati kao „gotovu istinu. Sjećanja se reflektuju sa različitih pozicija i vremenskih distanci, te ih kao takve moramo i analizirati”, dodala je Armina Galijaš – učesnica panela “Banja Luka, prije, tokom i poslije rata”, docentkinja u Centru za studije jugoistočne Evrope na Univerzitetu u Gracu i gostujuća profesorica na Fakultetu političkih nauka na Univerzitetu u Zagrebu.
Potrebna su nam vaša svjedočenja, fotografije, video, audio i drugi zapisi kako bi smo zajedno učinili našu priču relevantnom i ponudili što više različitih sjećanja na grad Banjaluku i/ili uporedili sa dominantnim narativom, poručuju organizatori konferencije.
Tamara Šmidling, aktivistkinja i osnivačica Mirovne akademije u Sarajevu istakla je da bavljenje društvenom istorijom zasnovanom na beleženju ličnih priča pojedinaca i pojedinki smatra izuzetno dragocenim pristupom koji popunjava “bele mrlje” naših politika sećanja, koje po pravilu izbegavaju, potiskuju, prećutkuju ili zaobilaze perspektive i naracije različite od onih dominantnih, hegemonih.
“Ono nas, istovremeno, podseća na postojanje i tešku bitku za preživljavanje onoga što zovemo “društvom”, te pomaže da razumemo zašto se i kako menjao grad, kako su se te promene odvijale u vremenu i prostoru, koje su posledice po društveno i gradsko tkivo imale, te gde je naša uloga u svemu tome”, dodaje Šmidling.
Panel diskusije za vrijeme konferencije odgovarale su na pitanja poput: Zašto je bitna kultura i politika sjećanja? Koliko je bitno na lokalnom nivou ukazati na brisanje prošlosti? Na koji način ovakve transformacije utiču ili mijenjaju društvene odnose, sjećanja i ostalo? Učesnici razgovora u panelima tokom konferencije bili su još i Miodrag Živanović (profesor sa Univerziteta u Banjaluci), Željko Stanetić (direktor Vojvođanskog građanskog centra) Srđan Puhalo (psiholog) i Aleksandar Trifunović (novinar).
“Istorija, naročito ona skorašnja je uvijek kompleksan fenomen i pisati istoriju znači pojednostavljivati je. Sakupljanje usmene istorije i bavljenje društvenom istorijom nam daje priliku razumjeti prošle događaje van okvira koje nam zadaje društvo ili trenutna politika. Slušati usmenu istoriju je prilika za razumjeti druge ljude oko sebe, kroz šta su oni prošli i kako se njihove priče razlikuju ili prepliću sa našima. Usmena istorija nam daje pristup u različite slojeve sjećanja i priliku da kompleksnije razumijemo događaje iz prošlosti”, bio je jedan od zaključaka na konferencije od strane Miše Kapetanovića (istraživača, antropologa, postdoktoranta na univerzitetu u St. Gallenu).
Projekat „Usmena istorija Banja Luke“ finansira fondacija Forum ZFD – Bosnia and Herzegovina, realizuje Udruženje građana “Oštra Nula”.
